ΤΑ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ
Μέρος Τρίτο

Το 19ο αιώνα η Ιταλία ήταν διασπασμένη σε πολλά μικρά κρατίδια κυβερνώμενα από αυταρχικούς ηγεμόνες,ενώ μεγάλα τμήματα της χώρας τελούσαν υπο αυστριακή κατοχή.Μετά τη γαλλική επανάσταση του 1848,ο ιταλικός εθνικισμός που επιδίωκε την αποτίναξη του αυστριακού ζυγού και την ενοποίηση της Ιταλίας,βρήκε την έκφρασή του στις καλλιτεχνικές δημιουργίες φλογερών πατριωτών όπως ο ποιητής Giuzeppe Mazzini και ο συνθέτης Giuzeppe Verdi,και στο κίνημα του Risorgimento που είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του στα τέλη του 18ου αιώνα.
Ένας από τους πρώτους πολιτικούς που υποστήριξαν έμπρακτα την υπόθεση της ιταλικής ενοποίησης ήταν ο Καμίλο ντι Καβούρ,πρωθυπουργός του βασιλείου της Σαρδηνίας το οποίο το 1852 υπο το σκήπτρο του Βίκτωρα-Εμμανουήλ αποτελούσε το πιο εξελιγμένο πολιτικά και οικονομικά κρατος της Ιταλίας.Μετά από επιτυχημένες πολιτικές και διπλωματικές ενέργειες του Καβούρ,ο οποίος συμμάχησε με το Ναπολέοντα 3ο εναντίον των αυστριακών κερδίζοντας την υποστήριξή του στην υπόθεση της ιταλικής ενοποίησης,το 1860 όλη η βόρεια Ιταλία ενώθηκε με το βασίλειο της Σαρδηνίας,εκτός από τη Βενετία,τη Ρώμη και το βασίλειο των Δύο Σικελιών...