Ο Καναδός πιανίστας που θεωρούσε τον J.S.Bach ‘’τον μεγαλύτερο αρχιτέκτονα ήχου που έζησε ποτέ’’, μελέτησε εις βάθος τη μουσική του, ανέλυσε την ίδια και τον τρόπο της εκτέλεσής της σε δεκάδες κείμενα και συνεντεύξεις του, και από το 1955 που ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τις Παραλλαγές Goldberg, μέχρι το 1981 που ηχογράφησε τον τελευταίο, με το ίδιο έργο, αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως ένας από τους κορυφαίους ερμηνευτές των έργων του, αναδεικνύοντας όλα τα στοιχεία που είχαν συσκοτίσει οι ρομαντικές πιανιστικές εκτελεσεις τους. Τις ερμηνείες του σε αποσπάσματα από τις Παραλλαγές Goldberg (ηχ.1955), στην 14η Φούγκα από το 2ο τεύχος του Καλώς Συγκερασμένου Κλειδοκύμβαλου (ηχ. 1957) και στο 1ο Κοντσέρτο σε ρε ελάσσονα BWV 1052 με την Ορχήστρα του Concertgebouw υπο τον Δημήτρη Μητρόπουλο (Salzburg-1958) συνοδεύουν αποσπάσματα κειμένων και συνεντεύξεών του από το βιβλίο ‘’Glenn Gould -Σκέψεις για τη Μουσική’’ (επιλογή και μετάφραση: Στέφανος Θεοδωρίδης-Νεφέλη 2012)